La tie Jinja onte y hoije

La tie Jinja ? Quiên yê ? Pus yê aqueilla mulliêr qu'assa las puôstas pu'las feiras todicas dal Prainu. Pus eiqui vus deixu dous retratus. Un que yê dal Samarcus de 1966 onde se vei a la tie Jinja (la mai), y ya l'outru que yê de l'impassadu onde tamiên se vei a la tie Jinja so qu'aende ya yê la filla.

 

Agora rapazes, acumparai cun aqueste retratu de 2011. Qui'que vus paréce ? Si demudorun muitu las couźas ? Buônu, pus dantes nun habie sacus plasticus, mas habie sacas de trigu y alforjas ! Tamiên nun haberie aquessas grades de Super Bock que quiên Super Bock agabou, nunca cerveija purbou y yê biên verdade !

Conchu ! De restu, mirai biên al llume, lus palus, todu sta d'eigualicu cume an 66 ! Mirai biên al pote, las greillas pra assa las puôstas, lus alguidares. Si, so que ya yê outru tiêmpu... Y vos qu'ides a cumer astañu al Samarcus ? Puôsta mirandéźa ou polbu a la galléga ?

Cunvençones y maneira de falar

Inda you pu’la mie siêrra abaixu… atupei an Malladas aqueste nome de ruga “Rue de la Casa de L Pobo”. Vos, quandu leides aquissu nun vus paréce un poucu surreñica aquessa maneira de dezir “Rue de la Casa de L Pobo”, anton no ? Y purqui’que’l “L” ten majuscula ?

Ũa ruga de Malladas an frente'l panadeiru tiu Lucas

 

Issu, aca pra mie son couźas de cunvençones de scrituras mas xatas que la fuônte la Rana quandu nun mana. Mirai-vos “de la” y “de L” mas habera meźmu un que fala assi ? So se daprendiu a falar pu’la cunvençon. Mirai biên cume nos dezimus an Cicuiru : “Ruga la caźa’l Pobu”. Anton, qui'que me dezis agora ? Nun vus paréce mas mirandés, quiêru dezir mas natural, assi a la nuôssa moda ? Arredios, l’outra maneira quaisque paréce purtués traduzidu an castellanu !

Mas inda fai friu ?

Ala ! Ya ampeçorun a aparcé las purmeiras fluricas que nun son mas grandes c'ũ'uña ! Mas inda fai friu. Bah ! Pus si home ! Mirai cume "Dalfin tiçoneiru" vai a tras dals tiçones y rachones de la ramallada y ala dreiticu cume ũa frécha anté'l chupon de la caźa'l pobu. Diç él que ya s'acaborun las tabafeyas y que you andu meyu boubu... "Padéces home !" Purque siêmpre'l vou faladu ne las tabafeyas de l'eimbiêrnu sturelladas anriba la braźa'l llume...

Dalfin y la ramallada

Y las castañas, pus diç Dalfin qu'hai que las arrecadar pur anquantu, nun se sabe que scalla açpuis nun tengamus mas pa'las Mayas y açpuis vémus ũa dulor de cabéça que ni'l curendeiru la sabera curar !

Pus si, home ! You agora vou pensandu n'aquestas couźas de l'eimbiêrnu ya suñandu n'aquesta couźas de la Pascua; fulares, roscus, xaras pu'l monte y'l Samarcus pu'l meyu !

Saliu Faceira ! Al numaru dous !

Aca sta'l numaru dous de la nuôssa revista Faceira, qu'ende lu teneis. N'aqueste numaru pudereis alla atupar varius articlus de lliêngua, cuôntas y versus todu a la nuôssa maneira de falar. A la par d'aquissu todu tamiên hai un articlu que fala de las gravaçones de lus antigus nas piêdras a mode de caçulicas ou foyus. Aqueste ultimu traballu fui screbidu pur Miguel Ángel González que yê un moçu cuinecedor de l'eitnografie y la prestoria llionéźa cume scalla nun hai outru. Pus solu yê mirardes al sou blog ende pra vus dardes decuônta.

 Al numaru dous de la revista Faceira

Faceira nun yê ũa revista que se vende, anque tenga qualidade par'issu. Pretende-se cu'eilla fazer medrar y mustrar la nuôssa cultura, tal y qual cume n'ũa faceira medran lus legumes y la fruita mas necesaria a la vida d'un llugar. Sitiu onde se traballa la tiêrra, sitiu acerca dal llugar, la revista tamiên se quiêr ser acunchegadica a la nuôssa giênte. Al jeitu cume s'amañan las faceiras an muitus grandes llugares (faceira, faceira de riba, faceira de baixu), la revista zde'l principiu siêmpre quiju ser tantu de riba cume de baixu de la nuôssa tiêrra, dandu voç y pruma a pessonas de Miranda, de Llion ou de las Sturias.

Que vus agrade la revista !

Anllaç : http://www.furmientu.org/01Documentos/9999999991Faceira2.pdf