S’outurdie pu’la nuite ya biên
scura iban Oscar y Urlandu pu’la siêrra de Botas a spreita’l javali. Al ciêlu
strelladu deixaba queyir un friu de miêdu que nun deixaba Urlandu quiêtu. Als
dous homes eilli paradus ne la crona la siêrra cuntinaban de spreitar la
prainura de las tiêrras d’un lladu y d’outru de la raya, a cata d’un berullu.
D’un çufar de cuchinu que nun deixarie de sé’l javali. Méyu ancurcuvadus nal
chanu y açpuis d’un llargu silenciu assi ampéçou la cunversa :
17/11/12
Oscar y Urlandu van pa la caça
Issu fui screbidu pur
Tiégui
ende pulas
12:37
Urlandu : Oscar…
Oscar : Qué ?
U : Hui ! Ya viste’l
ciêlu que strelladu sta ! Que
couźa mas guapa ! Sera que d’outras pessonas staran tamiên pur aqueillas
pranétas ? Pur aqueillas streillas ?!
O : Boh ! Paréce que nunca viste o ceu ! Tantos anos de vida de pastror e
so te das deconta do ceu agora ???
U : Oh Oh ! Conchu ! Home... no ! Ya you sei biên cume yê’l ciêlu. Mas star
eiqui paradu cume un selumbriu da-me ganas ya de fazer eiqui un llume ! Y de
ver aquestas streillas todas...
O : Qué ? Mas e que tem a ver as estrelas com o friu que TU estas a passar
? Tens friu ? Han ? Tens friu ? Eu não ! Bah !
U : No yê que diç Tiégui que’l
sol y las streillas son cume llumes… y biên gustarie tener you un eiqui.
Conchu, mas assi you nu antendu cume yê que géla siêmpre quandu sta la nuite
strellada. Se son llumes debiên de mandar calor par’qui diañu !
O : Mas tens friu ??? Se tens vai pa casa !!!
U : Tiégui diç que’l sol yê mas fuôrte que diç mil fugueiras de Sant’Antoñu
! Pensandu n’aquestas couźas sta-m’a dar fome...
O : Boh ! Não faltava teres friu qu’agora tens fome ! E para de falar
caralho que vais espantar o javali !
U : Sabes pur’qui me da fome ? Purque pensei ne la fugueira de
Sant’Antoñu y ne las chouriças qu’assamus al llume. Ay ! Se you tubissa un
palu tan grande pr’acunchegar ũa chouriça d’aqueilla streilla… biên sturellada…
O : Não pode !.... Tas tonto tu ! Mas como queres tu ter un pao
para chegar a aquela estrela !
U : Catanu ! Pus pur issu que nun da ! Mas se fussa de die ya you iba
anté’l sol pr’assar qualquiêra couźa !
O : O sol ? Não poooode ! Mas tu que tens bebido ? Os outrus dias as Super
Bocks não te fazian assim tanto mal !
U : Anton ? Als américanus biên que furun anté la lluna. Tu achas qu’als
dous nun ibamus anté’l sol ? No ?
O : Mas…
U : Mas si, so que nun da. Pus se Tiégui diç que’l sol ten mas fuôrça
que diç mil fugueiras de Sant’Antoñu. Inda you iba a queima’l palu antes de
sturella la chouriça.
O : E tu ?
U : Pus ténes rezon. Y you scalla
tamiên m’iba a sturellar biên sturelladicu ! Assi tamiên nun da !
O : Caralho ! Mas
calla-te pah !
Ffffffffff…..rrrrrrrfffffffffffff
fffffffff….
O : Calla caralho que ouvi çufar !
Fffffffff....... FFFFffffffffffffff sxxxxxsssssrrrrssssss
U : Yê’l javali ! Ya l’oubu you tamiên a ruçar pur’ende !
O : chssssssssss !
U : Scalla se vou anté’l sol inda me pudie abrigar cu’l javali, assi ya nun
me queimu !
O : Chsssssss caralho calla-te pah ! Que ja vejo o javali... boh... boh!!!
U : La ostia ! Ten uôllus
vurmeillus paréce’l diañu !!!
O : Não pode !
U : Catanu !
Mata-lu ! Mata-lu !
O : Chssss ! Nun fales tão alto ! Boh !?
U : Quei ?
O : Não te cheira a cigaro ?
U : Conchu ! Tenes rezon ! Ya vi llobus cun diêntes cume facas, mas javalis
cun trompas que votan fumu yê que nunca !
D’ende Oscar allevanta-se derrepente y vozia :
O : Hou !? Quem vem ai ?
Anton ũa voç méya assustada arrespundiu : Sou you.... Diabu... Mas quiên
sodes vos ?
U : Sou Urlandu...
O : Calla-te... caralho !
Anton la voç torna : Urlandu ? Arre las ostias… Que fazes pur ende home ?
Y yê anton que sale Benjamin dal
scobal c’un cigarru butandu mas fumu qu’air.
O : Oh caralho ! A minha mancha… dixu Oscar pa él mui baixicu.
Benjamin : Mas vos qu’andais aende a xurdir ?
U : Andamus al ja...
O : Andamos a contar as estrelas !
Benjamin : Quei ? Las streillas !
U : Si que queremus assar ũas chouriças !
B : Mas vos que dezis ?
SccccHHHHHH krrrrrrrrssssssssss
U : Outra véç ! Que sera agora ?
B : Oh ! Ũa lliêbre... quereis un cigarru ? Son de l’Havana !
O : NO ! (Oscar ya iba méyu
anfadadu)
Y d’ende derrepente sale outra pessona dal scobal, yêra Dalfin !
O : Boh ! Outro !
Dalfin : Hey ! Buônas nuites ! Hui ! Ya tantu tiêmpu que nun vi assi tanta
gente purqui !
B : A carruçu ! Mas que fazes eiqui !
D : Oh ! Nun habie auga an caźa y apeteciu-me venir a mandar ũa cagada pur’qui.
B : Bah ! Home pus you tamiên mandei ũa pur
ende !
O : Qué ? Um que tem fome, outru que fuma y dois que cagan !
Hai ! Hai ! O meu monte
!
D’ende Oscar nun dixu mas nada y todu anrrabiadu se fui pa casa cu’la carriña.
Y ya nin oubie a Urlandu que’l dezie : Y you ? Y you ? Aspéra-me !
Anton, als très amigus, Urlandu,
Benjamin y Dalfin turnorun tamiên pra casa pu’l caminu…
U : Ya vus cuntei la véç an
que caçei un cuneillu cu’las calças ?
D : Bah ! Padéces !
07/11/12
Cume yêra un magostu tradicional an Cicuiru ?
Issu fui screbidu pur
Tiégui
ende pulas
22:12
Hoije an die, nal nuôssu mundu miu personal, ya squecimus cume yêra dantes
al magostu. Mas s’outurdie vi uns retratus d’un magostu que s’habie feitu nu
Bierçu, an Llion, y açpuis de lus haber ansinadu a mie mai vou-vus agora a
splicar cume yêra’l magostu.
Als bellos
Cume’l sabeis Cicuiru yê un llugar ricu an fruita. Y yêra anton ricu
an castañas. Castañeirus, habie-lus
a dar c’ũa moca. Y nun yêran dals pequeiñus que vus al digu you ! Pus inda hoije vivan d’alguns mas nun son
tantus cume d’antañu. Al qu’acabou cu’ls nuôssus castañeirus fui’l muderniźmu.
Pus staban todus onde hoije stan las caźas nuôvas, alla pa riba y antre las
eiras de Sant’Amaru y alla para baixu. Miu abo tenie un castañeiru que daba
castañas c’un casca de culor amariêlla, yêran cuinecidas pur "castañas santas",
mas ya se perdirun. Ya seran ralas que you nunca las vi an to’la mie vida !
Magostu tradicional dal Bierçu, yêra tamiên assi que s'ourganizaba an Cicuiru, mas sin lus gueiteirus
Anton, nal die de to’lus Santus pu’la tardechica juntaba-se acerca dals
Barrancus, eilli ne las eiras, nu mui loinge dal semiteriu, al llugar anteiru
de Cicuiru. Cada familia fazie ende’l sou llume cun urzes y d’outras ramallas
sécas. Y cume nun habie assadores, las castañas butaban-se an riba las
ramallas y açpuis chiçcaba-se. Llougu açpuis un ciêrtu tiêmpu ya las castañas
staban biên assadicas y lus bellos prontus pra cumer. Eiqui vus deixu dous
retratus dal magostu tradicional dal Bierçu ourganizadu pu l’associaçon Faceira qu’achei nal blog Asturiensis Provincia. Que yê un blog que fala d’arqueologie
y de las tradiçones llionéźas. Mirai la perźencia dals gueiteirus, pus al
magostu yêra tamiên ũ oucaźion de fiêta y de baile !
Assandu las castañas !!!
05/11/12
Amadeu Ferreira defende la nuôssa lliêngua
Issu fui screbidu pur
Tiégui
ende pulas
22:47
S’outurdie Amadeu Ferreira apareciu nal purgrama “Todos Iguais” de la
TVI. Ende falou y defendiu la nuôssa lliêngua
dezindu que serie mui ampurtante pra nos que’l mirandés tenga mas perźença
screbida nals decumiêntus admenistrativus. Claramiênte, yê un chamada a la
cambra de Miranda pra que fagan d’algu mas. Pus pur anquantu, lu que se ten
feitu ten a ver cun turiźmu, nada mas. Hai si d’algu que se fizu pu’ls
Dançadores, gueiteirus y muźica tradicional, mas aquestas couźas son biên
cuinecidas de todus. Lu que querémus yê que la cambra faga de la nuôssa lliêngua
d’algu mas dinu ouźandu-la an qualquiêra situaçon !
Amadeu splicou que defender la nuôssa lliêngua yê ũa couźa eissencial pra nos.
Yê la nuôssa cultura, al nuôssu ser. La presson dal purtués ten sidu de mas,
subre todu cu’la tervizon y l’admenistraçon reperźentada an parte pu’la cambra de
Miranda. Qui’que se puôde fazer ?
Pus a l’eimaige dals llibrus que ten publicadu Amadeu Ferreira, l’admenistraçon
puderie sacar als sous decumiêntus an billiêngua. Y la tervizon puderie tener
un purgrama an mirandés de pu’l ménus diêç minutus. Pus sabeis que pur eiźemplu
an França, al gascon ten un purgrama d’ũa méya hora to’lus deimingus y’l bascu ũa
véç pur més.
Amadeu aperźentou’l sou ultimu llibru, y liu-mus uns versus assi a la maneira.
Mas you direi que’l mas ampurtante ende fui’l jeitu an que falou ne la tervizon.
Mas al que mus cuntou de la nuôssa lliêngua yê’l qu’acuntéce hoije cun d’outras
lliênguas an d’outrus péizes d’Ouropa, cume la França pur eiźemplu. Eiqui
vus deixu als dous vidius dal purgrama d’ũa méya hora... Ũa purmeira méya hora
a falar de mirandés, sera’l prencipiu d’algu ?
19/10/12
Ũa vultica cun Burriña !
Issu fui screbidu pur
Tiégui
ende pulas
23:52
Burriña ? Burriña yê la
burra d’Arlinda. Eilla amprestou-mus-la pa’la fiêsta de Sant’Amaru. Loutériu
habie traidu de la França
un coche, assi a la moda, y ya biên viêllu, pu’l ménus 200 añus. Yêra you l’ancargadu d’uñir la burra y inda biên
que d’alguns m’ajudorun se no al coche habiê-se quedadu nu sitiu !
Burriña cu'l coche y manjaricu
Dé-mus la vuôlta pu’l llugar, llougu a la purmañana, cedicu, cedicu, que
teniêmus que fazé’l peditoriu. Mas purmeiru teniêmus qu’arrenjar ũa princéźa
pra la passiar pur ende.
Arlinda nu coche
Ay Dios ! Arlinda llougu s’aperpeju mas nun sei quiên dixu qu’eilla ya nun
daba y tenie que ser outra. Anton fui la Tania que passiémus de coche
pu’l llugar, assi a mode de princéźa. Açpuis, arredios… chegorun uns garotus y
anchirun al carrecholu.
Tania nu coche
Tamiên habie muźica. Lus
habituales de Custantin staban aende cu nos pr’anima la couźa y fui purreiru. Eilles habiên venidu d'a caballu n'un burru... no, boh, de carru claru. Quiên yê qu'inda anda de burru ?
Als muźicus de Custantin, caxa,
bombu y gaita de fuôlle
17/10/12
La giente de Custantin
Issu fui screbidu pur
Tiégui
ende pulas
11:17
Ende vus vengu hoije c'ũa repurtaige biên guapa que saliu nal passadu die 22 de Setembru ne la RTP1. Fala de las pessonas de Custantin. Yê an purtués mas val la péna ver... mirai eiqui.
Tiu Ribeiru cu'la fraita y la caxa
15/10/12
Cruzes dal Prainu
Issu fui screbidu pur
Tiégui
ende pulas
22:05
Eiqui vus deixu l'anllaç onde pudereis vé las cruzes todas dal Prainu qu'atuporun Oscar, Amadeu (Ferreira) y Alcides. Inda se me lembra n'aqueste branu de lus haber vidu ende p'als llads d'Infanes cu'la carriña d'Oscar y'l puôlu atras d'eilles... Qu'andariên a fazer ? Pus anduvirun a fazer AQUISSU ! Que couźa mas fixe !
Ya agora, outra couźa, nun me squeci de la fiêsta dal branu, inda nun vus falei biên d'eilla. Yê qu'aspéru las nuites friês, pa que las lumbranças de la fiêsta me caléçen al curaçon !
02/10/12
Als cicuiranus y l'auga
Issu fui screbidu pur
Tiégui
ende pulas
22:33
Muitos cicuiranus queixaban-se astañu de la falta d’auga. Pus la llagona’l
Pradu staba quaisque sequita y de las outras llagonas poucas teniên auga, uns charcus pra nun vus dezir mellor. Diç
la gente que nunca s’habie vidu couźas d’aquestas, que l’auga dantes nun
faltaba ! Mas a las vézes yê mellor deixar de dezir tuntariês y mirar pu’lus
arquivus pra vé lu qu’acunteciu de verdade.
Augueira d'alla baixu, an frente la fuônte tie Rita
Fui lu que you fize hai uns mézes atras quandu passei pu’la bibiotéca de
Bregancia onde mirei un llibru que se chamaba “As frequesias do distrito Bragança
nas memorias paroquiais de 1758”
publicado an 2007. Fui mui antersante de vé lu qu’alla staba, pus fala tamiên
dals nuôssus llugares de la Raya. De
Cicuiru fala d’ũa couźa mui ampurtante nal llugar, fala de l’auga. Pra qualquiêra
llugar l’auga yê ampurtante pa’la vida, pus védes qu’astañu l’auga faltou an
Custantin y lus bumbeirus de Miranda teniên que lleva-la p’alla !
Mas an Cicuiru, l’auga ten d’outrus sabores y aparéce an qualquiêra recantu
! Pus sabeis quantus manentiales hai nal llugar y todus an vuôlta dal rigueiru
? Son 14, muitus son particulares ya d’outrus son ou yêran fuôntes
publicas. You tengu ne la mie eideya, que’l nome de Cicuiru quiêr dezir « sitiu
cu augua », mas d’aquissu ya eiqui falei y nun so eiqui.
Vamus agora al que mus antressa, la parte de las memorias paroquiales de
Cicuiru screbida an 1758 y que fala de l’auga qu'habie nu pobu :
“[...] O lugar de Sicouro tem três fontes, que não há memoria de que
secassem. E huma delas a que chamam a fonte do Bispo hé tão singular no gosto e
sabor e tam congruente para conservação da vida umana, que sem fazer afronta a
nenhuma das fontes desta Provincia, bem se pode dizer que hé a milhor de todas
elas. E os senhores Bispos de Miranda, ficando-lhe em distancia de três legoas,
a mandam aqui buscar para beber. Por cima do lugar de Sicouro, pera a parte do
Norte, couza de meio coarto de legoa, no sitio aonde chaman Prado, nas fraldas
da serra da Senhora da Luz, à hum charqueirão que havia anos estava seco, sem
deitar gota de agoa, o anno de 1757, no dia doze d’Agosto, do mesmo anno e era,
achou-se de repente detando agoa, em tanta abundancia que desse pelo meio do
lugar abaixo e vai a parte Sul do mesmo lugar de Sicouro regar os linhares
ahonde chaman a Faceira. [...]”
Inda hoije hai très fuôntes an Cicuiru, mas se me lembru biên chegou a
haber quatru, pus habie tamiên la fuônte las almas. La fuônte dal Bispu yê la d’hoije
cuinecida cume fuônte tie Rita. Pus d’antes vevie eilli ua tie que se
chamaba assi. Y yê biên verdade que l’auga yê buôna y ten un sabor biên special
que solu se pudera antender purbandu-la. Pus pudeis ver que yê biên buôna qu’anté lus Bispus pediên als criadus pa’la
iren a buscar anté eiqui !
Mas tenémus mas ũa nuticia d’antresse, pus vémus que durante un ciêrtu tiêmpu
la llagona’l Pradu quedou-se sin ũa gutica d’auga ! Y diç ende que nal die 12 d’Agostu
de 1757 la llagona puju-se a butar auga de repente ! Yê ũa couźa biên straña,
mas se lu dizen ende, yê que cun certéza acunteciu, sabes alla !
Mas d’ende sacamus ũa buôna cuncluźon, se la llagona’l Pradu se secara un
die, pus llougu habera d’outrus diês an que butara mas auga que nunca !
24/09/12
Al Tratadu d'Alcañiças
Issu fui screbidu pur
Tiégui
ende pulas
16:04
Nu sei que tal stubu la fiêsta onte pu'la tardechica que nun tube bagar d'ir alla cu'la bandeira dal Llion (scalla anté pudiêmus haber llevadu p'alla'l pendon de Cicuiru, mas pur anquantu sta cun falta de braçus y ruôdras). Mas mirai lu qu'achei agorica... al Tratadu d'Alcañiças, si home ! Mira que vai un poucu resgadicu al papelon esse... cun 715 añus tamiên nun yê de strañar !
Al Tratadu d'Alcañiças sacadu de la "Torre do Tombo"
Tamiên pudeis acha'l tratadu eiqui http://nuobasdalpraino.blogspot.fr/2009/09/tratado-de-tordesilhas.html
21/09/12
Lus 715 añus dal Tratadu d’Alcañiças
Issu fui screbidu pur
Tiégui
ende pulas
17:11
Al Tratadu d’Alcañiças
fizu nal passadu die 12, lus sous 715 añus de vida ! Pur issu, die 23 ou seya n’aqueste
Deimingu que ven vai haber ua fiêsta an Alcañiças pra mus lumbrar mas ũa véç d’aquestas
couźas.
Serie mui buônu
que vayan alla d’algũas pessonas dal Prainu purque aqueste tratadu fui’l que
mus fizu purtuéźes de nacionalidade. Mas hai que dezir que quedémus llionéźes
de lliêngua y muitu mas !
Al scudu d'Alcañiças
Pus sera tod'ũa fiêsta ya qu’habera caxeirus, fraiteirus y gueiteirus pu’las
rugas dal llugar. Açpuis, ũa bandeira llionéźa sera antregada a la junta d’Alcañiças.
Açpuis habera un
çcursu de l’Alcalde y de mas outras pessonas y cuntinara la fiêsta al son de
las gaitas ! Yê tamiên pussible qu’haba ende un grupu bailes alistanus. Pus ya
védes que solu faltan lus nuôssus dançadores pr’anima la fiêsta cume deve ser.
Pur fin, la junta eira a oufrecer ũa céna pa’ls
qu’eilli staren. Habera bolla alistana y ampanadas pra cumer. Pus you ya solu
quiêru alla star. La fiêsta ampecera a las 19h.
19/09/12
Al que diga mal de la obra...
Issu fui screbidu pur
Tiégui
ende pulas
22:40
Aquesta fraze yê biên cuinecida de las pessonas de Custantin. Ya que sta
gravada ne l’antrada d’un curral llougu eilli onde tiu Ribeiru ten la sue
oufecina. Aquillu fui feitu an 1867, y ten alla dal qu’hoije inda se puôde
ver, la couźa qu’eiqui vus scribu :
“EL QUE DIGA MAL DE LA OBRA [1867] QUE ..................................BIEN
TAN BIEN”
La gravura tal que you pensu que staba an 1867
Tal cume sta parece ser spañolu,
subre todu purque sta screbidu “TAN BIEN” y no “tamiên” cume yê an mirandés. Mas la gente an Custantin cunta que la
parte que falta fui apagada pur cauźa dal qu’habie sidu gravadu : “SE FODA
Y EL QUE”. Agora’l que you nun antendu mui biên yê purque serie “FODA” se ten “TAN
BIEN” y no “tamiên”. La logica ampon que fussa la palabra “JODA” que stubira
eilli d’antes.
Mas a las vézes sequecémus couźas, y yê biên pussible qu’houbira eilli la
palabra “FODA”. Tal cume sta, paréce qu’aquissu fui anton screbidu pur
un alistanu. La mie splicaçon yê que’l pedreiru d’aquél tiêmpu falaba de
certéza astur-llionés, y d’ende anfluançou la sue maneira de screbir.
Al retratu qu’eiqui vus deixu ten
la fraze gravada cume you pensu que se pudie ver an 1867. Sera méźmu que fui assi ? De restu çculpai
pur vus haber hoije faladu an tanta foda !
13/09/12
La lliêngua ne la fiêsta de Cicuiru
Issu fui screbidu pur
Tiégui
ende pulas
22:08
Astañu la lliêngua mirandéźa si
stubu perźente ne la fiêsta de Santamaru. Pus tubimus varias couźas a la venda pra revendica’l nuôssu gustu de la nuôssa
lliêngua. Yê ciêrtu que quaisque to’lus merdomus falavan cume debe y ten que
ser, an mirandés cume siêmpre. Ya d’outrus que nu’l falaban teneran pa l’añu
que daprender d’algũas palabricas, ũa couźa nurmal.
Venda de couźicas an mirandés durante la fiêsta de Santamaru !
De las couźas qu’habie a la venda, ũa yêra un altoculante que dezie « YOU
sTUBE an Cicuiru » y fui feitu uźandu’l simblu dal youtube ! Ũa
grande y mui buôna eidéya mi ! De restu tamiên habie d’outras couźas.
Ũa mas yêra ũa camiźola de branu que se pensou fazer pa’lus 50 añus dals “Rolling
Stones”. Fui anton que mus viênu l’eidéya d’ouźar la lliêngua que ténen
ne la capa d’un dals discus d’eilles. Y screbimus « D’afeito cula lhiêngua. D’afeito mirandés » cu’l
sentidu 100 % an favor de la lliêngua, 100 % mirandés. Ende “d’afeitu” ten’l
sentidu de cumprétu. Aquesta palabra yê mui guapa y ten muitus sentidus, pra
mi, yê la mi purferida ! De restu, sta ciêrtu que la lliêngua de lus "Rolling Stones" ten todu a ver cu nos !
Tamiên teniêmus al simblu Storicu de Cicuiru a la venda. Nu se trata dal
simblu Admenistrativu que nun eiźiste pur an quantu ! Al simblu Storicu nun ten
nada a ver cu’l simblu Admenistrativu, pus yê muitu mas cumprétu ya que nun yê
oufecial y d’ende pudémus puner muitas mas couźas siên tener que pagar pra tené’l
dreitu de las puner !
05/09/12
Queremus chicha !
Issu fui screbidu pur
Tiégui
ende pulas
22:45
Acabada la nuôssa merendica ne la nuôssa nuôva méźa cicuirana ya teniêmus
fome pra mas ! Y anton fui cume magicu, chegou-mus a las trompas un cheiricu
tan buônu a allu y chicha que fumus a saber de d’onde venie… Pus alla acuncheguemus-mus
a mode de llobus, you habie sacadu outra véç la Palaçuôla dal bolsu y
Oscar ya s’iba babandu tantu que ya deixaba ũa augueira pu’l caminu.
Urlandu, Alcinu y Oscar
Alcinu y Urlandu staban eilli a assar chicha, llougu s’anteirorun que
stavamus a caminu. Urlandu pegou n’ũa burdiasca y mus asperaba al pie dal
carretiêllu trasfurmadu an assadeiru. Alla an riba la greilla habie mas figadu
de nuviellu que you sei alla ! Y pra quantas mas la chicha habie stadu de
çurça cun allu, vinu brancu y nun sei qui’que mas pudie haber alla…
Pus conchu ! Que nin mus dorun de
purbar ! Dixu-mus Alcinu que yêran
muitus an casa y que nun iba a chegar pra todus. Yê claru que la cidra
si mus habie spertadu ũa fome y ũas ganas de cumer que lu que stava na greilla nin mus habie
chegadu.
Mas açpuis inda saquemus un retratu y nun sei purquei de cume ficorun, mas
mirai biên qu’Alcinu sta a da la manu a Oscar y Urlandu quedou-se a dar
burdiascadas al cartiêllu que fai d’assador. A las vézes cume son las couźas,
couźas simples que mus fazen muitu rir. Rimus-mus cu’ls nuôssu amigus !
02/09/12
N'aquestes ultimus diês
Issu fui screbidu pur
Tiégui
ende pulas
22:38
N’aqueste sabadu, pur fin, chegoumus ua buôna nuticia. Pus tiu Dalfin, l’avugadu
fizu la boda d’ouru ! Dizen qu’houbu tod’ua fiêsta. You staba a drumir cume ua
piêdra y nin oubie tucar a missa, nun fui, mas gustava d’haber oubidu ua spriença
de vida.
Sabeis qu’agora tenémus ũa méźa an frente la caźa la junta ! Bah, pus you
llougu vi que tenie pinta pra cumer alla ua merendica. Dit’y feitu home ! Onte
pu’la tardechica fumus a buscar ũas garrafas de cidra, ũa sturiana y outra
senabréźa y inda chamei a miu pai qu’andava eilli a anzunar. Y ala,
cumimus y buimus y biên que mus soubu eilli n’aqueilla meźica !
You, miu pai y Oscar
Pus sabeis, la méźa fui feita c’ũa ruôdra dals Mulinus de Matancia ! Arrediabu, se lus antigus vissen al quadru que stabamus eilli a meter ! Mas an fin, assi yê la vida y van eivoluindu las couźas al puntu de nun tenermus ya peciźu de mulinus ; al granu ven ya mulidu d’outrus sitius.
Restus de la chouriça tradicional y cidra
La chouriça que cumimus nin yêra de Miranda, pus lus fumeirus fazen-se
ralicus, ya poucus fazen pur él. Yêra la chouriça de Senabria y staba biên
buôna ! Al pan tamiên fui poucu, ya
quaisque nun teniêmus. Mas la cidra fui toda d’afeitu ! Digu-vus
you que’l gañote nu mus secou nadica y stabamus mas alégres que lus cangareijus de la
llagona’l Pradu !
Y sabeis, se pa’la proxima véç
que passais pur Cicuiru y que véyades alla uns moçus a quemer n’aquessa tal
méźa. Pur favor, nun tengades ambeija y juntai-vus a eilles que scalla inda son
capazes de vus oufrecer un bunchu de cidra ou un carolu de pan… nunca se sabe y
la gente yê buônu pur aquesses lladus la Raya.
30/06/12
Un puyal biên strañu !
Issu fui screbidu pur
Tiégui
ende pulas
10:56
Nun yê ralu dancuntrar puyales cun gravuras prestoricas mui antiguas que
chamamus funchacus. Mas ralu yê dachar un puyal feitu cu’lu que pinta ser nin
mas nin ménus qu’ũa campa !
Un puyal de Custantin feitu c'ũa campa antigua
Dantes la gente llevaba las piêdras qu’achaban bunitas pra fazer puyales ou
janélas. Lu mas de las vézes aquessas piêdras llastras staban nu campu an
sitius antigus de cultu de las antiguas religiones dals Zoélas. Mas anton...
aquesta piêdra d’aqueste puyal custantineiru d’onde yê que la sacorun ? D’un
semitériu ou quei ?
Cume pudeis ler alla, ten aquissu de screbidu : “N...UI...M SEBASTIANA
RAPOSO NASO A... DE 1859 MO. AN 3°D. 1895”.
Al puyal vistu de riba
De restu aqueste eiźemplu anque seya eiźeladu, amostra biên que d’antes la
gente buscaba an fazer puyales cun piêdras ya anfeitadas. Lu que mus amostra
que lus funchacus son biên mas viêllus que lus proprius puyales; nun son
gravuras mudernas. Agora inda mus queda saber cume la campa chegou ende y quiên la tirou dal sitiu !
09/06/12
22/05/12
5 añus cun ti falandu an charru
Issu fui screbidu pur
Tiégui
ende pulas
10:25
Mas de 15000 veźitas an 5 añus, eiqui sta Cicuiru y la Raya solu pra vos ! Y an charru, siêmpre ! Qu'eiqui nu se sabe falar nin screbir d'outra maneira ! Puxa Cicuiru cu'l tou cicuiranu ! Puxa Samartinu cu'l tou samartineiru ! Puxa la Raya cu'l tou rayanu ! Que quéde siêmpre charru y vivu cume hoije !
15/05/12
Las cerdeiras cicuiranas
Issu fui screbidu pur
Tiégui
ende pulas
21:34
Qui'que diañu passa cu’las cerdeiras de Cicuiru ? Yê ũa
buôna pergunta ya que solu issu sta a acuntecer cu’las brancas y no cu’las
burmeillas.
La cerdeira a la mie puôrta an Dezembru inda cun fuôllas
Cume’l védes, las fuôllas de l’añu passadu inda nun
cayirun al chanu y naide sabe’l biên purquei. Uns dizen que se gelorun, mas
anton las burmeillas tamiên s’habiên geladu, ou yê que son mas caliêntes ? An
Samartinu tamiên acunteciu eigual y yê mas caliênte cume sitiu.
Ũa de las cerdeiras Cicuiranas an Abril ya cun froles y fuôllas de l'impassadu y d'astañu !
(retratu d'Alcides)
Nun digu qu’an Samartinu nunca gelou, mas alla
vai... No, aquissu nun ten culu niên cara. Se yê un mal, anton tenerémus qu’asperar
pra ver cume se van a zambulbé las çreijas.
La cerdeira a la mie puôrta an Abril cun fuôllas d'astañu y de l'impassadu ya cun çreijas !
S’aparéce alla bichu ou a mode de muźgu anton yê que las nuôssas cerdeira
stan malas y habera que las tratar cume ten que ser. Las brancas yê ũa raça que
nun s’acha an to’lus sitius assi qu’hai que las purtegir.
Subscrever:
Mensagens (Atom)