Biên mus farie falta agora cu’la niêve ! Aquesta ramallada, conchu qu’ardiu
todica l’outru die quandu la fiêsta de Sant’Antoñu. Que si mus calcimus de
biên! Mas... catanu... ardiu dafeitu que s’outurdie pu’la mañana ya nin
subraban braźas pa'las tabaféyas. Al burrallu ya staba friu que nin daba pr'assar castañas.
Nun vus falei, mas sabeis que na viêspra la fiêsta, uns rapazes de Paradéla
chubirun-se pa’l campanairu y punirun-se a tucar las campanas ! You gustei. Fui ende pu'las trés la mañana y las tiês de la réza llougu se punirun d'a piê.
Partirun ũas teillas mas fui sin querer. Dezirun-mus que yêra la tradiçon an
Paradéla. Nun sei cume an Cicuiru nun tenémus nos tamiên tales tradiçones ! Ala
! Spéru que teneis apurveitadu la fiêsta y la fugueira... Las chouriças y'l vinu !