In dei nomine amen (3)

Dous frades an Cicuiru stan hoije ancarregadus de dar l'ambora dal resultadu de las eileiçones :

Jn nominj sancte y indiujdue trinitatis amen. Cuinecida couźa seya pur aqueste scritu a lus homes que agora son y a lus que han pur venir. Que Don Nunes queda-se de nuôvu...


-Ah frade Nandu mas vos screbis quedar ? Nun sera mellor ficar ?

-Ah frade Tiégui y qual sera la defrença antre ficar y quedar ?

-Pus mirai miu sant amigu nun vus lumbrais quandu yêramus rapazicus cume vuôssa mai me dezie "fica-te eiqui a quemer cun nos... anda !" y que you'l dezi siêmpre que no ? Pus dende, pra mi, "ficar" siêmpre me deixu un gusticu doce ne la boca.

-Pus si teneis rezon frade Tiégui. Quandu hai que traballar siêmpre mus QUEDA dalgu pra fazer. Anton punei "queda-se de nuôvu cu'la cambra de Miranda." Pus l'home tenera que traballar.

-Si si, nun vus acurdais de las purmessas que mus fizu de l'outra véç. Dixu que mus iba a fazer un terrénu de futebol llougu eilli atras la caźa'l pobu...

-Inda nu'l vimus !

-No, no. Mas mirai fai 2 añus atras dixu qu'iba a fazer ũa feira d'artezanatu cicuiranu y fizu-lu ! Ditu y feitu !

-Mas sabeis d'ũa couźa ? Serie buônu qu'él mus deixe screbi'l nome'l nuôssu llugar cume débe ser, CICUIRU y no CICOURO !

-Habie de ser assi !

-Nun habie no, TEN que ser assi !

-Hai miu amigu, hoije si me las teneis buônas ! Mas y anton ?! Que defrenças fazeis vos antre haber y tener ?

-Tener, miu sant amigu, yê ya star cu'l puder ne las manus y yê pur issu qu'él ten. Purque s'él nu'l fai, cu'las eidéyas que ten, naide lu fara.