Als que van y lus qu'iban a Samarcus

Atopei mas dalguns retratus antigus de Samarcus nun llibru dal Padre Mouriñu. Eiqui vai un y ye antersante. Se quereis ya’l vamus a acumparar c’un retratu sacadu astañu. Al tiu lliêba ende ũas alforjas a lombru pra puner las couźas que mercou. Ten ũa gorra que s’asparece a la basca, yêra ũa de las mas populares naquel tiêmpu. Ten ũa cayata purque tamiên nun parece mui nuvacu.

Ũa pessona a la Lluç, talveç nals añus 50

Atras d’él hai ũa meźa, supon-se qu’acabarie de quemer. Al segundu planu hai mas siête pessonas, dalguns a quemé, cun dous carrecholus. Yê angraçadu de ver qu'al retratu se quedou un poucu tuôrtu pur cauźa dal terrenu biên caratelisticu daquel sitiu.

Nal seguiênte retratu, pus stou you. De camiźolica purque fazie ya biên calor, saquei-la eilli an riba, al pie dal marcu. Y la lloura, eilli de cuôstas, niên eideya de quiên yê… Nun debe de ser d’eiqui, que son ralas !

You na Lluç, 25 d'Abril dal 2010

Hai gente, bastante, un die onde se diç que « pariu la gallega ». Mas ya nun hai carrecholus, lus poucus que quedan staran arrumadus an Custantin ! Hai carrus, issu si, no cun burrus, mas cun caballus, muitus, anté niên se veyan que stan an drentu’l motor…

Mas d’eilli al loinge, la siêrra la Culebra y la Sanabria ya beilan cu'las nubres y'l ciêlu azul. Dalgu que nunca mudara !