Fai hoije 250 añus...

Fai hoije 250 añus que spludiu’l castiêllu de Miranda. Paréce que to’l mundu lu squeciu. Bon, nun fai mal ya que sta aende’l gambuzinu pa vus-lu relumbrar ! Hoije serie un bun die pra ir veźita’l castiêllu y cunta lu qu’eilli se passou. Tamiên yê un bun die pra reler al llibru dal Padre Mouriñu « A Guerra do Mirandum » que fala d’aquissu todu y dal passaige de lus suldadus spañolus pu’la Raya.

Al castiêllu de Miranda ende pu'l més de Mayu

Mas y anton ? Quei ? Cume yê que spludiu’l castiêllu ? La storia que cunta lus decumiêntus oufeciales, aquessa todus la cuineceis. You apurpongu-vus outra. Yê ũa storia que liga la gente de la Raya, ya pra mas biên vus dezir, un rapaç de Cicuiru. Aquesse rapaç, fartu de ver a la sue puôrta guerras antre Spaña y Purtual vai apurveitar pra acabar cun aquissu todu, pu’l ménus eiqui an Miranda.

Chéga’l die 4 de Mayu 1762 y aquesse rapaç sigue mas pessonas que se van pra Miranda purque pensan que lus spañolus lus van a matar a todus. Al chegar an Miranda, l’eidéya aparéce a la cabéça d’aquesse rapaç, ya sabie cume iba a acabar cun aquissu todu, las guerras, lus suldadus y lus mal tratus de to’lus ricallaçus de Miranda que veniên a rouba’l fruitu dal traballu de la sue giênte.

Eilli staban cubas y cubas de spluzibus, armas ya habie eilli todu lu que’l farie que d’eiqui uns diês todu eirie acabar !

Durante quatru diês vai a pensar cume puderie fazer y chegou’l die 8 de Mayu 1762, antrou n’eigreija y rezou. Saliu y fui-se a la reźerva de las armas. D’ũa facada matou’l guarda qu’eilli staba. Fizu un llume y pegou’l fogu a la reźerva. Todu spludiu, 400 muôrtus, mas pur fin ya staban llibres de las guerras y de las gentes de Miranda…

Si home ! Pus serie hoije un bun die pra publicar ũa novéla assi. Mas scalla nun serie dal gustu de todus.

N’aqueste die 8 de Mayu, fai hoije 250 añus que spludiu’l castiêllu de Miranda. Mas anton ? Quei ? Cume fui ?