Hoije an die, nal nuôssu mundu miu personal, ya squecimus cume yêra dantes
al magostu. Mas s’outurdie vi uns retratus d’un magostu que s’habie feitu nu
Bierçu, an Llion, y açpuis de lus haber ansinadu a mie mai vou-vus agora a
splicar cume yêra’l magostu.
Als bellos
Cume’l sabeis Cicuiru yê un llugar ricu an fruita. Y yêra anton ricu
an castañas. Castañeirus, habie-lus
a dar c’ũa moca. Y nun yêran dals pequeiñus que vus al digu you ! Pus inda hoije vivan d’alguns mas nun son
tantus cume d’antañu. Al qu’acabou cu’ls nuôssus castañeirus fui’l muderniźmu.
Pus staban todus onde hoije stan las caźas nuôvas, alla pa riba y antre las
eiras de Sant’Amaru y alla para baixu. Miu abo tenie un castañeiru que daba
castañas c’un casca de culor amariêlla, yêran cuinecidas pur "castañas santas",
mas ya se perdirun. Ya seran ralas que you nunca las vi an to’la mie vida !
Magostu tradicional dal Bierçu, yêra tamiên assi que s'ourganizaba an Cicuiru, mas sin lus gueiteirus
Anton, nal die de to’lus Santus pu’la tardechica juntaba-se acerca dals
Barrancus, eilli ne las eiras, nu mui loinge dal semiteriu, al llugar anteiru
de Cicuiru. Cada familia fazie ende’l sou llume cun urzes y d’outras ramallas
sécas. Y cume nun habie assadores, las castañas butaban-se an riba las
ramallas y açpuis chiçcaba-se. Llougu açpuis un ciêrtu tiêmpu ya las castañas
staban biên assadicas y lus bellos prontus pra cumer. Eiqui vus deixu dous
retratus dal magostu tradicional dal Bierçu ourganizadu pu l’associaçon Faceira qu’achei nal blog Asturiensis Provincia. Que yê un blog que fala d’arqueologie
y de las tradiçones llionéźas. Mirai la perźencia dals gueiteirus, pus al
magostu yêra tamiên ũ oucaźion de fiêta y de baile !
Assandu las castañas !!!
Sem comentários:
Enviar um comentário