L'anchéna

Mirai que to'la gente tenie un miêdu de nun turnar a vé l'auga ! Tamiên pensaban que'l ciêlu andaba an crize ! Y pur fin, cume you dixe, aparciu. Mas aparciu tanta que se fizu ũ anchéna que ralas vézes se tenie vidu pur ende ! You recordu-me d'ũa quandu yêra mas pequeiñu y que s'habie dadu an Dezembru. Yêran malus aqueilles diês pa'la matancia ! Ya pa'l vinu tamiên, que las dégas an frente'l rigueiru apañorun ũa chapuçadéla que'l vinu sabie mas a teilla que you sei alla !

 Oscar an riba la puônte dals Castrus, an frente'l cerradu de tiu Talagona (retratu d'Alcides)

Pur fin l'anchéna turnou y yê qu'anté l'Oscar y l'Alcides se furun a splurar al terrénu. Al terrénu, ou mellor dezir al mar qu'eilli habie. Mirai l'Oscar an riba la puônte dals Castrus ! Mirai se cai, ya se mus afugaba n'aquesse mar de tollu !