Al gambuzine si quemiu als gatiques !

Agora la couźa ya sta ciêrta ! Hoije Tacu falou cun al paixaricu que tode viu y qu’al dixu que si. Qu’al gambuzine angulliu d’ũa sola bocada als cinque gatiques ! Cuitadiques pensou Tacu... ya nun vou you a puder currer atras d’eilles ! Nun ratu Oscar aguçou ls diêntares dal Tacu y ya me cunfessou qu’assi que lu veyan, lu çfollan tode ! So qu’inda nun sabe se vai tamiên a fazer fumeiru cu’él, cum se fizu ya an Miranda cu’ls corcudillus (oubie dezir que la corculleira quedou mui buôna).

Tacu mi einervadu !

Mas Tacu sta cun ganas de l’apañar, ya Oscar l treina tod’ls diês ! “An Miranda cum dizen que son issu y aquiêllu, tenen carne d’ampurtaçon de las Africas. An que nos, eiqui nal monte, tenemos buôna chicha gambuzineira... y... mira parece-me qu’anté ya cheiru d’eiqui ũas custeletas desse bichu y de las biên assadicas !”

Inda mirei pals llades : “Ah pus claru yê tiu Bunitu qu’anda assar curdeiru !”