Un Bun Natal pra todes ! Als preźébes

A la purmañana allevantei-me a ver se'l Pai Natal m'habie traidu la mie prenda: la placa de Cicuiru an mirandés. Mas nada, nun fizu mellor qu'als puliticus pra quiên dames votu. A final, yê siêmpre'l pobu que fai.

Ũa couźa que'l pobu fai n'aquestes diês de fiêsta yê'l preźébe biên tipicu de la peninsula eibérica, cu'l mofu biên verdicu dals cerrades, un piñu la siêrra, aréna pa fazé als camines y aluminiu p'als rigueires ! Y açpuis ponen-se als santiques, als pasturiques, las cañonicas, las caźicas, als réis y'l Ninu !

Pus ende vus pongu dalguns retrates de preźébes que fui retratandu n'aquestes ultimes siête añes. Si, siête que yê tamiên un numaru magicu !

2009 :

Eigreija de Cicuiru

 2010 :

Caźa d'Oscar

Eigreija de Cicuiru

 2011 :

 Caźa d'Oscar

 Eigreija de Cicuiru

2012 :

Eigreija de Custantin

  Caźa d'Oscar

 

Mie caźa

 Eigreija de Cicuiru

2013 :

 Eigreija de Cicuiru

 2014 :

 

Eigreija de Cicuiru 

2015 :

  Caźa d'Oscar

 

Eigreija de Cicuiru 

 

2016 :

Eigreija de Cicuiru

2017 :

Pus ide a vé-lu que yê biên guapu y tamiên vale la péna ver, présta cume dizen an Llion ! Cume l'impassadu fui feitu pur Narciźu.

 

Décimu ancontru de blugueirus

Bon, pus eiqui stamus, la negaria, pra mas outra vuôlta que d'aquesta véç sera an Castelo Branco nu die 12 d'Agostu, nas tiêrras de Mugadouru. Eiqui vus deixu'l cartaç cu'lus nomes y cuntatus dals murdomus. Tamiên pudeis ver ende'l purgrama.

Eiqui stamus cu'las tradiçones

Lus nuôssus amigus mas viêllus van-se y ya nun tornan. Deixorun-mus tradiçones pra mantener y yê assi que llebamus la nuôssa vida, d'outra maneira, mas siêmpre pensandu n'eilles. Assi cun nos de maneira eiterna !

S'outurdie stubimus an Miranda cu'l Pendon y die 6 d'Agostu starémus an Tiêrras de Llion outra véç.

Ricardu, Alcides, Oscar, oubrigadu abondu !

Al caminu d'ouru

Ya cu’l turiźmu, muita gente diç u pensa que’l nome’l nuôssu riu “Douru” ven de que dantes lus rumanus iban alla a saber d’ouru. Nada a ver, y yê biên simples de lu ver. An spañolu, l nome’l riu yê Duero. Lus nomes ténen diptongus ambus a dous. Mas, se la palabra ouru ten diptongu an mirandés y purtués, ya nu’l ten an spañolu onde ya se diç oro. Dende yê ampussible que Duero venga de oro.

 Corta fogu de la Raya cun chougarçus fluridus

Aton d’onde ven aquesse diptongu ?

Al nome dal nuôssu riu ven dal nome latin durius. Aquesse nome ye cumpuôstu de “dur” y fai parte de lus nomes de rius an ur/dur/tur/tor. Cu’l tiêmpu trasfurmou-se an Duriu y Duiru. Aquessa trasfurmaçon nun yê straña, pus acuntéce an feria-feira, rabia-raiba, … Y de Duiru passou a Douru an purtués y Duero an spañolu.

  Chougarçus

Mas aquissu ya vos lu sabeis ! Y aton cume issu ? Pus pensai biên. Al nome’l nuôssu llugar yêra dantes Cicuriu passou a la forma mirandéźa atual Cicuiru y dou an purtués Cicouro ya Cicuero an spañolu.

 Lladeira spañola chenica de chougarçus y carqueijas

Aton, si home. Al Douru nun ten nada d’ouru, puôdes querer, mas aquesse caminu de la Candena a’l Castiêllu, aquesse cu’lus chougarçus biên fluridus, aquesse si que yê d’ouru.

Las cerdeiras pu'l mundu

RINCON DAL JAPON

 
Pu'la strellumbre d'Abril deixu aquesse cachu dal Japon
Las cerdeiras en flores d'algudon
Pu'la strellumbre d'Abril chegarei a casa
Las cerdeiras en flores de streillas cicuiranas

12 d'Abril 2017, antre Paris y Cicuiru.

Samarcus mulladu abondu !

La Lluç u Samarcus cume tamiên se diç yê la nuôssa feira que fazémus to’lus añus na frunteira an vuôlta la capiêlla de Nossa Senhora da Luz. Al sitiu de la capiêlla tenendu tamiên al nome de Lluç u Samarcus segundu las pessonas y lus llugares.

Aquestas ultimas semanas furun mi caliêntes, mas ya van dalguns diês cun friu y auga. Inda recordu de lus outrus añus onde tamiên pudie fazer friu u teniêmus lus diês mulladus, mas açpuis, cume pur ancantu, nu die de la feira aparcie-mus eilli un sol biên buônu. Pus astañu fui todu dalrubés ! 

La feira ficoumus mullada abondu ! Dizen que fizu tantu aire que nin lus tendeirus pudiên ficar cu’las tiêndas an piês ! Yê cume quiên diç : die d’auga, taberna ou frauga... Mas ũa couźa sta ciêrta, inda houbu biên gente a la missa.

You astañu nun hei pudidu star, an diêç añus ya yê la segunda véç. Yê pur issu qu’ende vus hei gardadu lus retratus d’hai dous añus, de la feira de 2015.

 

Perźuntu, chouriçu y cecina na raya

 Ferragachus

 Méyas a la farta, quiên las fai nun gañara muitu que son vendidas biên baraticas !

 Facas, ginchas, çachus y fuôlles

 Alambiques y potes

 Barrilas y cantaricus de Mubeirus

Roupa

 Roupas de to'las maneiras ...

 ... y sacus de to'las culores !

Tendeiru sin tiênda !

 Queijus y bacallau

 Chuculates na tiênda de Mare

 A la cunversa cu'lus amigus

 Pumiêntus, tumates, porrus, cebollas y alfaces

 Son horas que cumer ...

Cuzina de tie Jinja nu campu !

 Cumer na lladeira'l monte nun yê façle, cuidadu cu'l mollu nu pratu !

Cuidadu cu'l polbu que ya se scapa dal pratu pra Spaña !

 A final fui-se pa'l miu pratu !

Y agora un cafezicu de graça antes de la missa ! (Anque la gente pudie ser mas llimpa)

La missa cun siêmpre muita, muita gente !

Made in China

Aquesta feira tamiên ten couźas que nun son mi catolicas

 Açpuis acaba-se la missa y la feira vai-se passandu anté'l fin de la tarde

Yê ende que mus aparéce Oscar pra buermus uns copus y cumer dalgũas farturas

Un cicuiranu na tervizon de Furmoźa !

S’outurdie, que fui n’aquestas miês passaiges pur Paris, cunvidorun-me ũas amigas a cenar. Quandu cheguei tamiên staba un pasteleiru. Yêra un pasteleiru de Furmoźa mas que studou na França. Pus las amigas tamiên son d’eilli ya la mie moça tamiên.

Fui aton nu fin de quemer qu’ũa de las rapazas, que ye jurnalista, mus dixu qu’ibamus a fazer ũ’antervista subre la nuôssa tradiçon dal bollu rei ! Purmeiru ampeçorun cu’l pasteleiru. Al rapaç acunchegou-se a la sue obra y ancumeçou a falar. 

                                           Al bollu rei francés (al de massa de amendua)

Tengu que vus dezir que’l bollu yêra d’aqueilles que se fazen nu norte la França (al bollu rei dal sul yê cume’l “roscon” spañolu u ya cume’l nuôssu bollu mas nun ten tanta nuôç y solu dalguas frutas sécas). 

Al pasteleiru fizu-mus eilli un bollu mi buônu y tubu l’eidéya de puner laranja cu’la massa d’amendua tradicional d’aquesse bollu (que tamiên ten muita manteiga). Afirmou-mus que’l bollu yê vendidu na pasteleria pur 48 ourus ! Yê ũa pasteleria de luxu...

Açpuis nun fui que me dorun la palabra a mi ! Alla palrei cume pude. Pedirun-me purque y’que tenémus aquessa tradiçon y couźas assi. Nu fin quemimus al bollu y nun fui que me tucou a mi la féba, ya cume siêmpre !

Pudeis vé la repurtaige compréta eiqui : http://appweb.cna.com.tw/webm/news/ahel/201701180026.aspx

 

 

Aquestas leis de merda

Ah catanu ! Souturdie chigorun uns de la França, nun val la péna vus dezir quiên, que me trairun un bollu rei d’alla. Dezirun-me que tamiên als habie méye cume als nuôsses mas que nun valie la péna traer d’aquesses.

Pus mirai-l biên qu’aqueste bollu ten ũa faba ! Pus alla, na França, nun hai lei de merda, la tal 158/99 qu’ampide als panadeires de puner las (dues) favas qu’alla teniêmes d’antes ! Carai que ya vames 18 añes sin aquestas couźicas qu’a quiên le tucaba ya sabie que tenie que mercar un bollu rei pa’l seranu dal die a seguir...

Leis an balde, aquestas miźérias, panadeires, mandai-las fuder que naide s’atafaña pur’qui ! Nun serémes tan atelundrades cume als dal gubiêrnu que s'ancurralan an eidéyas sin fin...

 

Terroristas cicuiranus matan l'añu 2016

Ya mus fui cunfirmadu pur un vidiyu revendicativu quiên matou al 2016. Yê'l grupu sparatista ya terrorista cicuiranu "Lus sorreñus cuôrnudus la strellumbre". Chubirun-se'l Castiêllu y d'eilli cun armas fuôrtes caçorun y acaborun cu'la vida de l'añu passadu.

2016 ya yê muôrtu dixu'l xéfe dal grupu armadu. Y cuntinou : "Que 2017 mus venga buônu pra todus se no arrefudémus-l al llombu !"

Al Preźébe y l’Añu Nuôvu

Astañu u mellor dezir, d’aquesta véç, fui Narcizu que fizu’l preźépe. Sabeis qu’agora, cada añu mudamus un poucu de moda, yê cunforme quiên sta an carga de lu fazer. Astañu gustei d’él. Pus la obra sta delemitada pur parédes baixicas eizecudas a la mameira de l’artezanu que sabe’l que fai. 

Nu méyu sta’l cabañal l Cristu feitu d’ũa cuba y an baixu ũa magnifica déga pa’l vinu que fui vendidu açpuis la missa de Natal (qu’astañu fui nu die 24 ya açpuis de se poné’l sol).

 

Nun busqueis l muźgu, d’aquesta véç nun hai ! Mas ten ũa parreira antiga y caminus pa’lus Reis Magus (pus an de chegar d’eiqui a poucu). Anté la bota ten vinu, qu’assi llougu lus Reis puderan refrescar dal caminu pul dezertu !

 

Pus ya sabeis, stamus an 2017... un Bun Añu pra todus, a’ls que gustan de me ler y a’ls outrus tamiên. Nun scribu cume als outres mas a mi tantu me da, la lhengua yê la llengua, nemas digu !