Chamu-me Lica

Sou Lica ũa nuôva burrica an Cicuiru. Nacie an Juliu y ende querie m’aperźentar. Stou mui cuntentica cun mie mai y mie duôña que yê Arlinda. Andu siêmpre a correr pu’las tiêrras cicuiranas, dende lus Siête passu pur Sant’Amaru. 

Y pu’las mañanas mui cedu alla vou you nun cerradu al pie dal Pradu a ruber yêrba. Gusta-me la yêrbica  biên fresquita, inda cu l'urballeira ; da-me fuôrça pr’un die mas tarde ser fuôrte cume mie mai.

Ala ! Que passeis ũa buôna nuite, you ya me vou pal miu palleiru. Tengu sunica y vou a drumir...