23/05/08

Onte fui-m’a Montamarta…


Soutru die chegou-mus Oscar a la caźa dal pobo, vira-se pra Tiagu, y diç-l assi c’ũa riźa anté las oureillas :

-Hoije fui-m’a Montamarta !

-Arrecarallu ! Que suôrte tenes, que nos todus eiqui suñamus tantu deilla !

-Si home ! Fui-l anchir al spozitu cu’la mangueira…

-Bah ! Bah !

-Babas-te ? Llimpa-te que ya sos grande !!!

Çculpai que solu quatru pessonas puderan antender essa storia… Montamarta yê un pobo dal cunceillu de Tábara ne la siêrra de la Culebra, nal noreste d’Aliste.

1 comentário:

Anónimo disse...

pos esta ta guapa!!!

cuitado d oscar!!!atxas mesmo que le iba a muntar a marta...no m parece!!

abraços

t.ortega