20/05/08

Acabei de nacer nal Prainu !

Staba you biên. Sentie-me biên adonde staba, mas nun sei l qu’yêra aquiêllu que staba a medrar an mi. Adonde staba yêra un mundu, un mundu adonde solu, solu staba you.
Nun tenie neceçidades de coinecer a naide, tamiên solu staba you nal miu mundu, y tenie todu siên l pedir. Açpuis, un die sentie algu, ũa couźa que nun sei splicar. Yêra cum ũa fuôrça que m’ampurraba. You biên tantaba de m’agarrar, mas alla nun tenie adonde, nunca habie nececitadu pra me stribar y nun habie sitiu pra m’agarrar.
Acabadu de nacer antre AldiNuôva y Infanes

Nun querie salir, so que sentie aqueilla couźa, cada vez mas, parcie que m’iba chubiêndu pul cuôrpu. Y cu’la curźidade decedie-me deixar fazer ; al miu mundu staba a fugir de mi. Agora yêra tarde de mas, y nunca mas puôderie arrecular.
Y quandu me dei decuônta al miu mundu habie zaparcidu. Y llougu sentie la gana de me stribar an algu. An algu de duru que m’ajuderie pra siêmpre y abrie lus uôllus. An purmeiru tode staba brancu… y aparciu-m’al Prainu !

3 comentários:

AF disse...

Guapo testo, cumo... l canhonico.

Un abraço,
Amadeu

Manolacas disse...

Olá

Cicuiro está a tornar-se num lugar
muito interessante, povoado por poetas e artistas. Por este caminho, brevemente será a capital da cultura mirandesa.

Anónimo disse...

oubrigadu :-) Ende a la dreita teneis un vidiu dal cañonu a tantar mamar !

Abraçus, pra bos dous, scritores dal Prainu.